بررسی کمی و کیفی تودۀ دست کاشت توسکای ییلاقی (alnus subcordata) ۱۹ ساله در منطقۀ سیاهکل

توسکای ییلاقی یکی از گونه های سریع الرشد و بومی کشور است که طی دو دهۀ اخیر توده های خالص و همسال آن در نقاط مخروبۀ جنگل های شمال ایجاد شده است. این تحقیق با هدف بررسی کمی و کیفی تودۀ دست کاشت توسکای ییلاقی 19 ساله، به مساحت 10 هکتار و فاصلۀ کاشت اولیۀ 2×2 متر در جنوب منطقۀ سیاهکل انجام شد. تعداد 20 قطعه نمونۀ مربعی شکل، هر یک به مساحت 400 متر مربع بر اساس روش آماری منظم تصادفی در منطقۀ مورد نظر پیاده شد. مشخصه های کمی وکیفی (قطر برابر سینه، ارتفاع کل، طول تاج سبز، کیفیت تنه و میزان شادابی تاج) درختان توسکا در هر قطعه نمونه برداشت شد. سپس تعداد در هکتار، درصد زنده مانی، قطر متوسط، ارتفاع متوسط، متوسط رویش سالیانۀ قطری و ارتفاعی، متوسط موجودی در هکتار، متوسط رویش حجمی سالیانه در هکتار، متوسط طول تاج سبز و متوسط ضریب قدکشیدگی توده محاسبه شد. تعداد در هکتار و مقدار زنده مانی توسکای ییلاقی به ترتیب 2105 اصله و %5/84 بود. میانگین قطر برابر سینه، ارتفاع کل و طول تاج سبز درختان توسکا به ترتیب 11/13 سانتی متر، 8/13 متر و 3/5 متر بدست آمد. متوسط ضریب قدکشیدگی توده 43/106 محاسبه شد. متوسط رویش قطری و ارتفاعی بر حسب سن به ترتیب 66/0 و 54/71 سانتی متر بدست آمد. همچنین مقدار موجودی در هکتار و متوسط رویش حجمی سالیانه در هکتار به ترتیب 49/251 و 23/13 متر مکعب محاسبه شد. از نظر کیفیت تنه، %6/34 از درختان درجۀ 1، %45 درجۀ 2 و %4/20 درجۀ 3 بودند. همچنین از نظر شادابی تاج، %3/61 از درختان درجۀ 1، %5/22 درجۀ 2 و %2/16 درجۀ 3 بودند. این تحقیق نشان داد که به دلیل عدم اجرای عملیات پرورشی و بویژه تنک کردن در تودۀ دست کاشت توسکای ییلاقی، تودۀ مورد بررسی از نظر خصوصیات کمی و کیفی، بویژه مقدار رویش سالیانۀ قطری و ارتفاعی، دارای وضعیت مناسبی نیست و بر اجرای تنک کردن در چنین توده هایی تأکید می شود.